Tag: Эўропа

Зноў беларускі палітыкум падзяліўся ў пытаньні адмены заходніх санкцыяў супраць дзеючай улады і стаўленьня да гэтага.

Мая пазыцыя застаецца нязьменнай зь вясны 2014 году, калі пачалася акупацыя Крыма і расейская агрэсія на ўсходзе Ўкраіны.

У нас, беларусаў, захоўваюцца ўсе шансы стаць наступнай ахвярай фашысцка-пуцінскай Расеі. Тым больш, што беларуская зьнешяя палітыка дэманструе абсалютнае непрыйманьне ідэяў “русского міра”. Таму нам трэба захоўваць і ўмацоўваць суверэнітэт і эканамічную моц нашай дзяржавы.

“Рацыя стану, як называлі нашыя продкі інтарэсы дзяржавы, перш за ўсё”, – пісаў я яшчэ ў пачатку 2014 году. Нашай рацыяй стану зьяўляецца захаваньне стабільнасьці ўнутры краіны. Таму што крамлёўскія фашысты будуць спрабаваць расхістаць сітуацыю ў Беларусі — ім абавязкова трэба замяніць Лукашэнку на сваю марыянетку ў фатэлі кіраўніка Беларусі. Бо гэта палепшыць геапалітычную сітуацыю Расеі і пагоршыць сітуацыю Ўкраіны і НАТА. Ненашмат, але дастаткова, каб у крамлёўскіх фашыстаў была спакуса тое зрабіць — гэта можа даць ім яшчэ пару год існаваньня.

Вось з гэтага трэба і сыходзіць. На сёньня ўлада дзеючага кіраўніка дзяржаўнай адміністрацыі — меньшае зло ў параўнаньні з тым, што можа здарыцца ў выпадку спробы фарсіраваць палітычныя зьмены ў Беларусі.

Утварылася тактычнае супадзеньне інтарэсаў Беларускай дзяржавы і грамадзяніна Лукашэнка. Лукашэнка імкнецца захаваць сваю асабістую ўладу, і парадаксальна ягоная ўлада сёньня ўмацоўвае дзяржаўнасьць Беларусі. 20 год яна яе разбурала, а апошнія 2 гады ўмацоўвае.

Таму я асабіста за адмену санкцыяў. Гэта не адмена санкцыяў супраць рэжыму, але адмена санкцыяў супраць краіны. Адмена санкцыяў дазволіць нам яшэч больш умацаваць нашую палітычную пазыцыю ў сьвеце, мінімізаваць эканамічную залежнасьць ад Расеі, і адцянуць нашую краіну як мага далей ад іржавага карыта “русского міра”, якое вось-вось пойдзе на дно. Я не хачу, каб нас зацмактала ў варонку, якая ўтворыцца на месцы Расеі ўжо ў самым бліжэйшым часе.

Рашэньне Эўразьвяза мудрае і ўзважанае — санкцыі застаюцца супраць крымінальных злачынцаў, але іх адмяняюць супраць эканомікі і палітычных функцыянераў дзяржавы, якія не заплямілі сябе крывёю.

І давайце памятаць, што выйграваць ад гэтага павінная менавіта Беларусь, а не лукашэнкі, ярмошыны ці іншыя самазваныя чыноўнікі. Мы іх прызнаем толькі дэ-факта і толькі часова. Прыдзе час — і беларуская фэміда павінная іх паклікаць да адказнасьці за тое, што яны рабілі з усімі намі на працягу 20 год.

Послевоенная Европа всегда страдала и продолжает страдать комплексом неполноценности по отношению к Америке. Европа столько раз скатывалась в кровавые войны, а Америка столько раз вынуждена была приходить, чтобы разнять европейцев и не дать им поубивать друг друга окончательно, что после войны в Европе сложился культ Америки как страны, где все правильно, и с которой нужно во всем без исключения брать пример.

Хорошего в Америке действительно много, и этому не грех поучиться, в том числе нам, беларусам. Например, низкие налоги, и, что за этим идет, низкие социальные гарантии, в результате чего в Америке большинство людей экономически стимулированы работать (я сейчас не говорю о гадюшниках вроде Гарлема в Нью-Йорке или целого Детройта — для анализа причин этих явлений нужно уйти далеко в сторону от темы).

Большинство современных новоевропейских ценностей родом из-за океана. С той только разницей, что Европа их своеобразно переосмысливает, добавляет долю нездорового маразма, а потом пытается их всем — в том числе Америке — навязывать как истину в последней инстанции.