Юрась Зянковіч

Канфлікт вакол рэстарана “Паедзем паямо”, што збудаваны каля ахоўнай зоны Курапатаў, як на далоні паказаў, што беларускае грамадзтва далёкае ад эўрапейскіх каштоўнасьцяў і па-ранейшаму стаіць на цывілізацыйным разломе паміж эўраатлантычнай і азіяцкай цывілізацыямі. І азіятчына зусім ня там, дзе можа падумаць чытач гэтага артыкула.

Для любога кансэрватара права ўласнасьці ёсьць сьвятое і непарушнае. Ніякія патрэбы грамадзтва ці дзяржавы ня могуць апраўдаць парушэньне права ўласнасьці.

Нашыя продкі казалі: “Шляхціч на загродзе роўны ваяводзе”. Гэта значыла, што ў традыцыях нашага народа глыбокая павага да прыватнай уласнасьці, у першую чаргу, на зямлю. Земляўласьніку ні стараста, ні ваявода, ні сам вялікі князь былі ня ўказ.

Артыкул майго добрая сябра Дзьмітрыя Шчыгельскага, які падымае вельмі істотную праблему адсутнасьці справядлівасьці ў сёньняшняй Беларусі і заклікае распачаць вельмі сур’ёзную дыскусію ўнутры Партыі БНФ пра гэтую праблему.

За той час, што мінуў з абвяшчэньня незалежнасьці, значна зьмянілася сацыяльная структура нашага грамадзтва. У прыватнасьці, зьявіліся г.зв. «гасударавы людзі». Гэта сілавікі, прэзыдэнцкая вертыкаль, дзяржаўныя чыноўнікі і зьвязаныя з уладай бізнэсоўцы. З улікам іх сем’яў, колькасьць гэтай групы прыблізна можна ацаніць у адзін мільён чалавек (гл. працы С.Нікалюка ды А.Вардамацкага).

Згадзіцеся, гэта незвычайна – чалавек зьехаў зь Беларусі шмат год таму і мог бы будаваць новае жыцьцё за яе межамі, скарыстаўшы сваё палітычнае мінулае як трамплін у будучыню. Тым ня меньш, ён ня толькі застаецца сябрам Партыі БНФ, але і зьбіраецца ўдзельнічаць у яе жыцьці, абіраецца дэлегатам зьезду. Пры гэтым заяўляе, што не прэтэндуе на партыйныя пасады, але прапануе кіраўніцтву сваю дапамогу.

Прычына ў тым, што я па-ранейшаму застаюся беларусам, і ад гэтага мне ўжо ніколі не пазбыцца. Беларусь у мяне ў генах, і яе лёсы для мяне неабыякавыя.

Разам з тым, я ведаю толькі адну партыю, якая мае бачаньне таго, якой павінная быць нашая краіна. Гэта Партыя БНФ – адзіная ў Беларусі ідэалагічная партыя не важдзісцкага, а палітычнага толку.